Prof. dr hab. inż. Beata Orlecka-Sikora jest zatrudniona na stanowisku profesora w Instytucie Geofizyki PAN. Studia wyższe ukończyła w roku 2000, uzyskując stopień magistra inżyniera na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska w Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, w zakresie geofizyki poszukiwawczej i geofizyki środowiska, na kierunku inżynieria środowiska. W 2005r. obroniła pracę doktorską pt.: „Zastosowanie technik ponownego losowania do poprawy dokładności wyników probabilistycznej analizy hazardu sejsmicznego”, na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, AGH, uzyskując stopień doktora nauk o Ziemi. W 2012r., na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt.: „Rola transferu naprężeń statycznych w różnoskalowym procesie sejsmogenicznym”, Rada Naukowa Instytutu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk nadała jej stopień doktora habilitowanego nauk o Ziemi. W maju 2019r. Prezydent RP nadał jej tytuł profesora nauk o Ziemi.

Pracę zawodową rozpoczęła w 2004r. jako asystent, a następnie w latach 2005-2009 jako adiunkt na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, AGH w Krakowie. W 2010r. została zatrudniona na stanowisku adiunkta w Zakładzie Sejsmologii i Fizyki Wnętrza Ziemi w Instytucie Geofizyki PAN w Warszawie. Od 2012r. pracuje na stanowisku profesora IGF PAN. W latach 2010-2012 pełniła funkcję Kierownika Zespołu Badawczego Sejsmiczności Indukowanej i Hazardu Sejsmicznego w Zakładzie Sejsmologii i Fizyki Wnętrza Ziemi w IGF PAN. W 2012r. powołano ją na stanowisko Z-cy Dyrektora ds. Naukowych w Instytucie Geofizyki PAN. Od 2015r. pełni funkcję Dyrektora Instytutu Geofizyki PAN. Od 2016r. przewodniczy Centrum Badań Ziemi i Planet GeoPlanet Polskiej Akademii Nauk, skupiającym pięć instytutów PAN: Instytut Geofizyki PAN, Instytut Nauk Geologicznych PAN, Centrum Badań Kosmicznych PAN, Instytut Oceanologii PAN oraz Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika PAN. Od 2012r. reprezentuje GeoPlanet w konsorcjum ośmiu wiodących europejskich instytucji badawczych w dziedzinie nauk o Ziemi, Geo8 - European Earth Sciences Research Alliance. Celem działania konsorcjum jest przygotowanie badań naukowych oraz planów budowy infrastruktury badawczej, służącej badaniom Ziemi od skali nano po wymiar planetarny, dla lepszego zrozumienia mechanizmów rządzących geosystemem.

W ciągu swojej pracy zawodowej odbyła kilka staży, w tym również w zagranicznych jednostkach naukowych. Między innymi, przebywała kilkukrotnie na Uniwersytecie w Thessalonikach w Grecji, a w 2003r. została stypendystką Programu Marie Curie Training Site w Katedrze Nauk o Ziemi na Uniwersytecie w Trieście we Włoszech.

Aktywność naukowa prof. Orleckiej-Sikory koncentruje się na problematyce oceny zagrożenia sejsmicznego, szczególnie towarzyszącego eksploatacji zasobów naturalnych Ziemi. Jej prace poświęcone są analizie procesu fizycznego, generującego sejsmiczność, w celu wykorzystania wyników tej analizy jako informacji a priori w probabilistycznej analizie hazardu sejsmicznego (PAHS). PAHS jest podstawową metodą oceny zagrożenia sejsmicznego na obszarach aktywności sejsmicznej naturalnej i indukowanej działalnością człowieka. Opracowane rozwiązania mają znaczenie praktyczne, przekładając się zarówno na odpowiednie projektowanie eksploatacji górniczej, jak i na działania profilaktyczne przeciwdziałające występowaniu tąpań. Prof. Orlecka-Sikora wprowadziła transfer zmiany pola naprężenia wywołanego przemieszczeniem kosejsmicznym do analizy sejsmiczności indukowanej działalnością człowieka.

Opublikowała łącznie 40 artykułów, z czego 25 prac w czasopismach JCR, kilkanaście artykułów w międzynarodowych recenzowanych materiałach konferencyjnych, oraz kilka rozdziałów monograficznych.

Od początku swojej pracy zawodowej prof. Orlecka-Sikora uczestniczyła w wielu projektach badawczo-rozwojowych na zlecenie podmiotów gospodarczych. Wyniki tych prac wykorzystano w projektowaniu zasięgu eksploatacji zasobów naturalnych w odniesieniu do towarzyszących eksploatacji odziaływań sejsmicznych na obiekty specjalne. Była członkiem zespołów realizujących prace eksperckie i opracowania o charakterze badawczo-rozwojowym dla takich podmiotów, jak: KGHM Polska Miedź S.A. Oddział Hydrotechniczny, Urząd Gminy Polkowice, Kompania Węglowa S.A. Uczestniczyła również w opracowaniu zaleceń technicznych w zakresie bezpieczeństwa geofizycznego i sejsmicznego lokalizacji obiektów jądrowych na zlecenie Polskiej Agencji Atomistyki. Ponadto w 2013r. brała udział w pracach Międzynarodowej Komisji ds. Eksploatacji Węglowodorów i Sejsmiczności w rejonie Emilia we Włoszech, powołanej dekretem Dyrektora Departamentu Ochrony Cywilnej Republiki Włoskiej, dla zbadania związku przyczynowego pomiędzy eksploatacją i składowaniem węglowodorów, a serią trzęsień ziemi, które wystąpiły w tym rejonie w maju 2012 r. Od 2016r. bierze udziału jako konsultant w projekcie „Development of criteria due to seismic risk for temporary closing/re-opening of seismically active mines”, finansowanym przez szwedzką rządową agencję innowacyjności VINNOVA oraz szwedzkie przedsiębiorstwo wydobywcze Luossavaara-Kiirunavaara LKAB. Prof. Orlecka-Sikora brała udział w kilkunastu projektach krajowych i międzynarodowych, między innymi w międzynarodowym projekcie badawczym SHEER (http://www.sheerproject.eu/), którego bezpośrednim celem było opracowanie dla UE propozycji zaleceń dotyczących ograniczenia negatywnych skutków eksploatacji gazu z łupków na środowisko.

Jest członkiem i reprezentantem krajowym w grupach roboczych „Triggered and Induced Seismicity” Międzynarodowego Stowarzyszenia Sejsmologii i Fizyki Wnętrza Ziemi (IASPEI) oraz „Induced Seismicity” Europejskiej Komisji Sejsmologicznej. Jest członkiem Komitetu Narodowego do Współpracy z Międzynarodową Unią Geodezji i Geofizyki, członkiem Prezydium Komitetu Geofizyki PAN oraz członkiem Komitetu Geodezji PAN. Jest współinicjatorem programu badawczego THAIS - Teamwork for Hazard Assessment for Induced Seicmicity, http://thais.igf.edu.pl/, dotyczącego problematyki sejsmiczności indukowanej, który otrzymał oficjalne wsparcie IASPEI oraz formalne wsparcie międzynarodowego programu integracji europejskich infrastruktur badawczych w naukach o Ziemi - European Plate Observing System (EPOS, www.epos-eu.org). Od 2011r. rozwijana jest pod kierownictwem prof. Orleckiej-Sikory koncepcja wirtualnego środowiska do prowadzenia badań w zakresie zagrożeń antropogenicznych towarzyszących eksploatacji zasobów naturalnych, zapoczątkowana w ramach THAIS, jako Thematc Core Service Anthropogenic Hazards EPOS (TCS AH), skupiająca europejskie jednostki naukowe i przemysłowe.

Prof. Orlecka-Sikora jest laureatką kilku nagród i wyróżnień. Do najważniejszych zaliczyć można Stypendium Ministra Edukacji Narodowej, Stypendium habilitacyjne Instytutu Geofizyki PAN, Stypendium konferencyjne Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej oraz Stypendium im. Kacpra Rybickiego.